عبدالحسين روح الاميني با ذکر خاطره اي از ديدار خود با رهبر معظم انقلاب در صبح روز نهم دي ماه به گفت: علي رغم شدت و عمق حوادث و التهابات کشور در آن روزها و به خصوص پس از وقايع عاشورا، طمانينه و آرامشي که در چهره رهبري در صبح روز نهم دي ماه ديدم، آرامش بخش و مثال زدني بود.

اين فعال سياسي در تشريح وقايع روز عاشوراي 88 هم به مهر مي گويد: بله در روز عاشورا من به تبعيت از اينکه دانشگاهي هستم به صورت معمول و هر ساله در مراسم عزاداري دانشگاه تهران شرکت مي کنم و درعاشوراي سال 88 با توجه به حوادث آن سال و مصيبتي که بر ما وارد شده بود احساس نياز بيشتري به حضور در اين مجالس داشتم. آن روز حتي من يک کتاب مقتل نيز با خود به مراسم عزاداري برده بودم تا اگر فرصتي در بين برنامه ها پيدا شد، کمي از اين کتاب را مطالعه کنم.

وي ادامه مي دهد: خاطرم است انبوه جمعيت براي عزاداري سيد و سالار شهيدان در مسجد دانشگاه تهران جمع شده بودند و علاوه بر حياط مسجد و شبستان انبوه جمعيت فضاي داخل دانشگاه را نيز به طور فشرده کرده بود. در انتهاي عزاداري که همراه با مداحي آقاي حاج سعيد حداديان بود ناگهان برنامه کوتاه شد و بلندگوي مسجد به عزاداران اعلام کرد که براي ادامه مراسم هم زمان با نماز ظهر عاشورا به خارج از دانشگاه مي رويم.

به گفته آقاي روح الاميني "البته با توجه به مسائلي که از روزهاي قبل در جريان بود و اعلاميه هايي که از سوي رسانه هاي حامي فتنه گران صادر شده بود برخي احتمال مي دادند که افرادي براي ادامه اغتشاشات در خيابانها حضور پيدا کنند اما هيچ کس تصور نمي کرد که عاشورا و باورهاي عميق و معنوي مردم عزادار ايران که در کشور و اقوام مختلف مورد احترام بوده است اين گونه مورد تعرض قرار گيرد. البته در آن روز مردم در فضاهاي بسته و هيئات مشغول عزاداري بودند و عده اي از اين غفلت براي تعرضات خود در روز عاشورا استفاده کردند. لذاعزاداري دانشگاه تهران به خيابانهاي اطراف منتقل شد. عزاداران از خيابان طالقاني وارد شدند و در تقاطع خيابان وصال دو دسته شدند. عده اي به سمت چهار راه وليعصر رفتند و تعدادي ديگر نيز به سمت ميدان وليعصر(عج) حرکت کردند و من همراه جمعي از عزاداران در محدوده خيابان وصال به سمت چهارراه وليعصررفتيم. جالب اينجا بود که اين دسته عزاداري وسايل مرسوم عزاداري را در اختيار نداشت و تنها عزاداران مشغول سينه زني بودند."

او با رد درگيري فيزيکي بين عزاداران حسيني و فتنه گران مي گويد: از طرف آقاي حداديان تاکيد شده بود که هيچ کس حق درگيري را در صورت تعرض احتمالي فتنه گران را ندارد. من به ياد دارم که در زمان خروج دسته عزاداري از دانشگاه عده اي از فتنه گران در کوچه هاي اطراف مستقر بودند و شعارهايي نيز براي تحريک عزاداران مي دادند که البته کسي به آنها محل نمي گذاشت. فقط فضاي عزاداري و سينه زني حاکم بود. نکته جالب اينجاست که اين دسته عزاداري مانند حرارتي که برف هاي اطراف خود را ذوب کند سبب شد تا جمعيت فتنه گران محو شوند و بعد از نيم ساعت هيچ کدام از آنها در خيابانها و کوچه ها حاضر نبودند. البته در ابتدا برخي از آنها تلاش کردند تا با ايجاد بحث عزاداران را تحريک کنند ولي همگي عزاداران با همبستگي خاصي وارد جر و بحث و درگيري باهيچ کس نشدند به نظرم مي زسد اين حرکت عزاداران تعبير و مصداق سخن "جاء الحق و زهق الباطل" بود.

روح الاميني در پايان عنوان مي کند: درکنار اين حضور اين دسته عزاداري سبب قوت قلب نيروهاي مدافع نظم و امنيت شد که در درگيري با فتنه گران در مناطقي مانند چهار راه کالج دچار مشکلاتي شده بودند و همراهي عزاداري حسيني سبب شد تا اين نيروها با روحيه بالاتري وارد عمل شوند.حتي با وجود اينکه فتنه گران کاملا پراکنده شده بودند، اما با مداحي و سينه زني آقاي حداديان عده اي از عزاداران در چهارراهفلسطين هم چنان تا سلعتي ايستاده بودند و مشغول عزاداري بود.

منبع: شبکه ايران